การวิจัยขั้นพื้นฐานโดยนักฟิสิกส์หลายคนในไตรมาสแรก

การวิจัยขั้นพื้นฐานโดยนักฟิสิกส์หลายคนในไตรมาสแรกของศตวรรษที่ 20 เสนอว่ารังสีแคโทด (เช่น อิเล็กตรอน) อาจถูกนำมาใช้ในทางใดทางหนึ่งเพื่อเพิ่มความละเอียดของกล้องจุลทรรศน์ Louis de Broglie นักฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศสในปี 1924 ได้เปิดทางด้วยข้อเสนอแนะว่าลำแสงอิเล็กตรอนอาจถูกมองว่าเป็นรูปแบบของการเคลื่อนที่ของคลื่น De Broglie ได้สูตรสำหรับความยาวคลื่น ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ตัวอย่างเช่น สำหรับอิเล็กตรอนที่เร่งด้วย 60,000 โวลต์ (หรือ 60 กิโลโวลต์ [k]) ความยาวคลื่นที่มีประสิทธิภาพจะเป็น 0.05 อังสตรอม (Å)—นั่นคือ 1/100,000 ของสีเขียว แสงสว่าง. หากสามารถใช้คลื่นดังกล่าวในกล้องจุลทรรศน์ได้ ความละเอียดจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในปี 1926 มีการแสดงให้เห็นว่าสนามแม่เหล็กหรือไฟฟ้าสถิตสามารถทำหน้าที่เป็นเลนส์สำหรับอิเล็กตรอนหรืออนุภาคมีประจุอื่นๆ กล้องจุลทรรศน์ การค้นพบนี้เริ่มต้นการศึกษาเลนส์ของอิเล็กตรอน และในปี 1931 วิศวกรไฟฟ้าชาวเยอรมัน Max Knoll และ Ernst Ruska ได้ประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบสองเลนส์ที่สร้างภาพของแหล่งกำเนิดอิเล็กตรอน ในปี พ.ศ. 2476 กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบดึกดำบรรพ์ถูกสร้างขึ้นเพื่อถ่ายภาพตัวอย่างแทนที่จะเป็นแหล่งกำเนิดอิเล็กตรอน และในปี พ.ศ. 2478 Knoll สร้างภาพสแกนของพื้นผิวทึบ ในไม่ช้าความละเอียดของกล้องจุลทรรศน์แบบใช้แสงก็แซงหน้า

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 7 ก.ค. 2566 16:01:43 น. อ่าน 96 ตอบ 0