ความเป็นพิษของสารกัมมันตภาพรังสีมักจะวัดในแง่ของรังสี

ความเป็นพิษของสารกัมมันตภาพรังสีมักจะวัดในแง่ของรังสีที่ปล่อยออกมาและ/หรือถูกดูดซับ อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับสารพิษทั่วไปแล้ว ค่ามัธยฐานของปริมาณสารที่ทำให้ถึงตาย ( LD50 ) สำหรับ210 Po ที่มักจะยกมาคือประมาณ 1μg หรือหนึ่งในล้านของกรัม นั่นคือหนึ่งในหมื่นของปริมาณVX  แก๊สทำลายประสาทที่ทรงพลังที่สุด การปนเปื้อนได้รับการปฏิบัติ ธาตุพอโลเนียม เช่นเดียวกับการเป็นพิษจากโลหะหนักอื่นๆ ด้วยการทำคีเลต สารที่จับกับโลหะและทำให้มีโอกาสถูกขับออกมามากขึ้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเหยื่อแสดงอาการพิษ210 Po ผลกระทบมีแนวโน้มที่จะถึงแก่ชีวิต ประเภทของรังสียังเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้วัสดุมีอันตรายมากน้อยเพียงใด รังสีที่ปล่อยออกมาจาก210 Po เรียกว่าอนุภาคแอลฟา . อนุภาคแอลฟาเป็นนิวเคลียสของฮีเลียม (โปรตอน 2 ตัวและนิวตรอน 2 ตัว) อนุภาคที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่นี้จะเดินทางผ่านอากาศได้ไม่ไกลและถูกหยุดด้วยกระดาษแผ่นหนึ่ง อย่างไรก็ตาม มันจะดึงอิเล็กตรอนออกจากธาตุอื่นๆ (ทำให้เกิดไอออน) ในทางกลับกัน ธาตุที่แตกตัวเป็นไอออนจะมีปฏิกิริยาสูงและสามารถเกิดปฏิกิริยาที่ไม่ปกติในร่างกายมนุษย์ได้ อนุภาคแอลฟาไม่เหมือนกับภาพของรังสีที่ทำลาย DNA และก่อให้เกิดมะเร็ง อนุภาคแอลฟาจึงทำตัวเหมือนพิษทั่วไปมากกว่า แต่สร้างความเสียหายต่อระบบทางชีววิทยาต่างๆ มากกว่าที่จะพุ่งเป้าไปที่โมเลกุลประเภทใดประเภทหนึ่ง

โพสต์โดย : ตุ๊ยยยยยยยย เมื่อ 29 มิ.ย. 2566 16:50:22 น. อ่าน 120 ตอบ 0